دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران ، mokaberian@shahroodut.ac.ir
چکیده: (2456 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از عوامل محیطی مؤثر بر رشد، دلبستگی است که برخی عوامل همچون زودرس بودن نوزاد میتواند در عدم شکلگیری آن دخالت داشته باشد. با این وجود، یکی از راهکارهای مهم برای افزایش ارتباط مادر و نوزاد، ماساژ است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره ماساژ بدن نوزادان زودرس توسط مادران بر میزان دلبستگی آنان بود. مواد و روشها:مطالعهی حاضر از نوع کارآزمایی بالینی با دو گروه آزمون و شاهد بود. بدینمنظور، از میان تمامی نوزادان ایرانی زودرس و سالم بخش نوزادان بیمارستان امیرالمؤمنین(ع) شهرستان سمنان، 40 نوزاد به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی ساده به دو گروه 20 نفری آزمون و شاهد تقسیم شدند. مادران گروه آزمون طبق پروتکل پژوهش، به مدت 10 روز به انجام ماساژ نوزادان زودرس پرداختند در حالی که گروه شاهد، تنها مراقبتهای معمول را دریافت میکردند. به منظور سنجش میزان دلبستگی مادر–نوزاد از پرسشنامه دلبستگی مادر به نوزاد استفاده شد. پرسشنامهی مذکور در سه مرحلهی پیشآزمون(قبل از شروع ماساژ)، پسآزمون(یک روز بعد از اتمام مداخله) و پیگیری(یک ماه پس از اتمام مداخله) توسط مادران هر دو گروه تکمیل شد. یافتهها:نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط و آزمون تعقیبی بونفرونی حاکی از آن بود که ماساژ نوزادان زودرس باعث دلبستگی معنادار مادران به نوزادان در پسآزمون شده و ماندگاری اثر آن بعد از یک ماه نیز حفظ شد(P<0.0001). تفاوت معناداری در مراحل مختلف آزمون در گروه شاهد مشاهده نشد(P<0.05). نتیجهگیری:با توجه به نتایج حاصل از پژوهش میتوان بیان کرد که ماساژ نوزادان زودرس میتواند راه ارتباطی مؤثر و در عین حال کم هزینه برای تسریع شکلگیری دلبستگی مادر- نوزاد باشد. این موضوع از فشار روانی مادران دارای نوزاد زودرس کاسته و در برقراری ارتباط مؤثر و به تبع آن رشد بهینهی نوزادان آنان در آینده کمک شایانی خواهد کرد.
Mokaberian M, Faez N. The Effect of Preterm Infants Massage Hospitalized in Neonatal Intensive Care Unit by Mother on Maternal-Infant Attachment. jccnursing 2020; 13 (3) :4-12 URL: http://jccnursing.com/article-1-496-fa.html
مکبریان منصوره، فائز نجمه. تأثیر ماساژ بدن نوزادان زودرس بستری در بخش مراقبتهای ویژه توسط مادر بر دلبستگی مادر- نوزاد. پرستاری مراقبت ویژه. 1399; 13 (3) :4-12