مرکز تحقیقات درد، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران ، drsavaie@gmail.com
چکیده: (1818 مشاهده)
زمینه و هدف: حمایت مکانیکی تهویه یکی از اساسیترین اقدامات حمایتی در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه است. از جمله فاکتورهای مؤثر بر تهویه، افزایش مقاومت راه هوایی به دلیل برونکواسپاسم است که جهت سنجش آن روشهای مختلفی بکار میرود. این مطالعه با هدف مقایسه تشخیص برونکواسپاسم بر اساس محاسبه مقاومت راه هوایی با استفاده از دادههای ونتیلاتور و معاینه بالینی در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی180 بیمار بستری تحت ونتیلاتور در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستانهای آموزشی انجام شد. بیماران برحسب معیارهای ورود و به روش در دسترس وارد مطالعه شدند و به صورت روزانه از نظر افزایش مقاومت راه هوایی به دو صورت معاینه بالینی (وجود ویزینگ یا رونکای) و بررسی دادههای ونتیلاتور (محاسبه مقاومت راه هوایی) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته و اطلاعات آنها در چک لیست محقق ساخته ثبت میشد. یافتهها:از مجموع 180 بیمار بررسی شده، میانگین سنی افراد شرکت کننده در پژوهش 95/18± 77/57 سال بود. بین ابتلا به دیابت، آسم، فشارخون بالا و هیپرلیپیدمی، با بروز افزایش مقاومت راه هوایی ارتباط معنیداری وجود داشت (05/0>P). مقاومت راه هوایی در زنان بیشتر از مردان بود (004/0=P).بین تشخیص مقاومت راه هوایی از طریق معاینه بالینی و تشخیص مقاومت راه هوایی بر اساس دادههای ونتیلاتور، اختلاف معنیداری از نظر آماری وجود داشت (001/0p<). نتیجهگیری:تشخیص افزایش مقاومت راه هوایی از طریق دادههای ونتیلاتور، حساستر از معاینه فیزیکی است، بنابراین استفاده از آن در مدیریت بیماران توصیه میشود.
Baghbanian R, Shafafi A, Soltani F, Amiri F, Rashidi M, Savaie M. Comparison of Bronchospasm Diagnosis Based on Clinical Examination with Calculation of Airway Resistance Based on Ventilator Data in Patients Admitted to Intensive Care Unit. jccnursing 2021; 14 (1) :44-53 URL: http://jccnursing.com/article-1-529-fa.html
باغبانیان رضا، شفافی امیرحسین، سلطانی فرهاد، امیری فرشته، رشیدی محبوبه، سوایی محسن. مقایسه تشخیص برونکواسپاسم براساس معاینه بالینی با محاسبه مقاومت راه هوایی براساس دادههای ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه. پرستاری مراقبت ویژه. 1400; 14 (1) :44-53