[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
دستورالعمل نویسندگان::
اخلاقیات::
سیاست تبلیغاتی::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 12، شماره 4 - ( 12-1398 ) ::
جلد 12 شماره 4 صفحات 10-18 برگشت به فهرست نسخه ها
تأثیر استفاده از چشم بند و گوش بند بر سطح بیقراری و بروز دلیریوم در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه
غلامحسین فلاحی نیا ، فریبا طیبی آراسته ، یونس محمدی ، مهدی مولوی وردنجانی*
مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، m.molavi@umsha.ac.ir
چکیده:   (3754 مشاهده)
مقدمه:  از مهمترین مشکلات بیماران بستری در بخش‌­های مراقبت­‌های ویژه افزایش بار حسی است و یکی از مهم­ترین پیامدهای افزایش بار حسی بروز اختلالات عصبی و  روانی از جمله دلیریوم و بیقراری می‌باشد و از طرفی بروز دلیریوم باعث افزایش نیاز به داروهای آرامبخش می­‌شود. با استفاده از روش­‌ها و ابزارهای غیر تهاجمی از جمله چشم بند و گوش‌بند، از طریق کم کردن اثر عوامل محیطی می­‌توان به کاهش بروز دلیریوم و  عوارض آن کمک کرد.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو گروهی است که بر روی 88 بیمار بستری در بخش مراقبت­­‌های ویژه مرکز آموزشی درمانی بعثت شهر همدان در سال 1396 انجام گرفت. مداخله به مدت 7 شب و از شب دوم بستری انجام شد. در گروه مداخله برای بیماران از ساعت 10 شب تا 6 صبح همزمان از چشم­‌بند و گوش­‌بند استفاده و در گروه کنترل، مداخله خاصی انجام نشد. جهت جمع آوری اطلاعات دموگرافیک از پرشسنامه پژوهشگر ساخته که تعیین اعتبار و روایی شده بود. جهت سنجش بروز دلیریوم از پرسشنامه)CAM- ICU Confusion Assessment Method fore the ICU)و پرسشنامه Richmond Agitation – sedation scale))RASS جهت بررسی سطح بیقراری استفاده گردید. داده‌ها با نرم افزار آماری SPSS 20 در سطح معناداری 05/0 و با استفاده از آزمون­‌های آماری کای دو، تی تست مستقل، Ancova repeated measure  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج:  نتایج مطالعه نشان داد بیماران در دو گروه مداخله و کنترل از نظر مشخصات دموگرافیک، شرایط اتاق و علل بستری در بخش، تفاوتی نداشتند. همچنین نتایج نشان داد استفاده از وسایلی نظیر گوش‌­بند و چشم­‌بند به طور معناداری باعث کاهش سطح بیقراری (بر اساس مقیاس RASS) بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل گردید) 001/0 (P=. همچنین میزان بروز دلیریوم (بر اساس مقیاس CAM- ICU) در گروه مداخله کاهش معنادار آماری نسبت به گروه کنترل داشت) 001/0 .(P<
نتیجه گیری: استفاده از وسایل محافظت کننده چشم و گوش می‌تواند باعث کاهش بروز میزان بروز دلیریوم و کاهش سطح بیقراری بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه شود.
واژه‌های کلیدی: دلیریوم، بیقراری، چشم بند، گوش بند
متن کامل [PDF 726 kb]   (1328 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/9/16 | پذیرش: 1398/12/26 | انتشار: 1398/12/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Falahinia G H, Tayebi Arasteh F, Mohamadi Y, molavi vardanjani M. Effect of eye mask and ear plug on level of agitation and incidence of delirium in ICU admitted patients. jccnursing 2020; 12 (4) :18-10
URL: http://jccnursing.com/article-1-464-fa.html

فلاحی نیا غلامحسین، طیبی آراسته فریبا، محمدی یونس، مولوی وردنجانی مهدی. تأثیر استفاده از چشم بند و گوش بند بر سطح بیقراری و بروز دلیریوم در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه. پرستاری مراقبت ویژه. 1398; 12 (4) :18-10

URL: http://jccnursing.com/article-1-464-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 12، شماره 4 - ( 12-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه پرستاری مراقبت‌ ویژه Journal of Critical Care Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4645