مقایسه اخطارهای گفتاری و زنگی در بخش مراقبت ویژه
|
سهیلا مژده ، علیرضا صدری ، محمد مهدی نبی |
|
|
چکیده: (2796 مشاهده) |
اهداف. ونتیلاتورها بهشکلی طراحی میشوند که اگر بیمار با مشکلی مواجه شد اخطار دهند. اخطارها معمولا تکرارشونده، گوشخراش، مهیج و گیجکننده هستند. هدف این مطالعه بهبود وضعیت سیستمهای اخطار در بخش مراقبت ویژه با مقایسه اخطارهای گفتاری و زنگی از دیدگاه پرستاران و پزشکان بود. روشها. سیستم اخطار گفتاری مورد مطالعه به زبان فارسی طراحی و روی دستگاه ونتیلاتور "بِنِت 7200" نصب شد و در بخش ICU مرکزی مورد استفاده قرار گرفت. در شرایط منجر به تولید اخطار، دستگاه اخطار زنگی ایجاد مینمود و در کنار هر چراغ قرمز روشن پیغامی نوشته میشد. در سیستم اخطار گفتاری ، با استفاده از ریزپردازنده تعبیه و برنامهنویسیشده، اخطارهای تشخیصدادهشده بهصورت گفتاری با رعایت اولویت شنیده میشد. 50 پرسشنامه در اختیار پرسنل، پزشک مقیم ICU و دستیارهای بیهوشی قرار گرفت و 40 پرسشنامه مورد آنالیز قرار گرفت. یافتهها. 22 نفر (5/54%) از پرستاران و پزشکان با این نظر که مرگومیر در دستگاه ونتیلاتور دارای اخطار گفتاری بیشتر است "مخالف" یا "کاملا مخالف" بودند. مدت زمان پاسخ به اخطار زنگی از مدت زمان پاسخ به اخطار گفتاری طولانیتر ارزیابی شد. نتیجهگیری. به نظر پرسنل بخش مراقبت ویژه، ونتیلاتور دارای اخطار گفتاری موجب آگاهی سریع از مشکل بیمار میشود. از سوی دیگر، وقتی پرسنل از اختلال بهوجودآمده زودتر مطلع شوند و نوع مشکل را نیز بدانند سریعتر به حل مشکل بیمار میپردازند. |
|
واژههای کلیدی: ونتیلاتور، اخطار گفتاری، ICU |
|
متن کامل [PDF 132 kb]
(531 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1388/4/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|