نادعلی اکبریان دهکی، اکرم ثناگو، پرویز امری، شهرام مقدم، محمد علی وکیلی، حسین نصیری، لیلا مهستی جویباری،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف: امروزه تعداد زیادی از بیماران بخش های مراقبت ویژه، نیاز به تهویه مکانیکی از طریق یک راه هوایی مصنوئی دارند. چون این بیماران دارای لوله داخل تراشه هستند، به منظور افزایش اکسیژن رسانی به آنان، تمیز و باز نگهداشتن راه هوایی، ساکشن داخل لوله تراشه الزامی است، ولی این کار عوارض متعددی چون افزایش فشار خون و تعداد ضربان قلب و تنفس،سیانوز و گیجی، افزایش فشار داخل جمجمه و هایپوکسی دارد. این مطالعه با هدف تعیین مقایسه تاثیر استفاده از نرمال سالین، ان استیل سیستئین و بدون آن ها در ساکشن لوله تراشه برروی پارامترهای فیزیولوژیک و حجم ترشحات بیماران دارای لوله تراشه تحت تهویه مکانیکی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمائی بالینی با تخصیص تصادفی بوده که بر روی ۵۴ بیمار دارای لوله تراشه بستری در بخش های مراقبت های ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال ۱۳۹۲ انجام شد. برای هر بیمار ساکشن لوله تراشه یک بار بدون نرمال سالین، بار دوم با ریختن ۳ میلی لیتر نرمال سالین و برای بار سوم با ریختن ۲ میلی لیتر ان استیل سیستئین انجام شد. فشار خون، ضربان قلب، تعداد تنفس و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی قبل، ۲ و ۵ دقیقه بعد از هر مرحله ساکشن و حجم ترشحات بعد از هر روش ساکشن ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی زوجی، آنالیزواریانس با داده های تکراری، ANOVA و نرم افزار SPSS۱۶ استفاده شد. یافته ها: در هر سه گروه میانگین ضربان قلب و تعداد تنفس و فشار خون بعد از ساکشن افزایش یافت، ولی این تغییرات در گروهی که نرمال سالین دریافت کرده بودند، بیشتر بود. کاهش میانگین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در روشی که نرمال سالین دریافت کرده بودند، بیشتر بود(۰۵/۰P<; ). حجم ترشحات در روشی که ان استیل سیستئین دریافت کرده بودند بیشتر بود(۰۰۴/۰P= ). نتیجه‌گیری: ساکشن لوله تراشه با استفاده از نرمال سالین تاثیرات سوء بیشتری بر روی پارامترهای فیزیولوژیک بعد از ساکشن نسبت به دو روش دیگر داشت. بنابراین توصیه می شود که حتی الامکان از نرمال سالین در ساکشن لوله تراشه استفاده نشود و در صورت نیاز به خارج کردن ترشحات، از ان استیل سیستئین داخل تراشه ای با توجه به وضعیت بیمار استفاده گردد.
