گروه فوریتهای پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران ، afshingoodarzy@yahoo.com
چکیده: (206 مشاهده)
زمینه و هدف: علیرغم آمار روز افزون مبتلایان به ایست قلبی- ریوی، بقای بیماران پس از احیاء روندی کاهشی داشته است. از سوی دیگر تفاوت معناداری در این شاخص در کشورهای مختلف وجود دارد. تفاوت در پیامدهای احیاء علی رغم تبعیت از یک دستورالعمل واحد، نشانگر آن است که فاکتورهای متعددی بر انجام بهینه روند احیاء و پیامدهای آن مؤثر هستند. این مطالعه با هدف تبیین ابعاد سازمانی درک شده مؤثر بر احیای قلبی- ریوی از دیدگاه اعضای تیم احیاء انجام شده است. روشها: مطالعه حاضر با رویکرد کیفی انجام شد. نمونه مورد مطالعه ما 23 نفر از اعضای تیم احیا بودند که از بهمن 1402 تا اردیبهشت 1403 به طور هدفمند، با حداکثر تنوع انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مصاحبههای عمیق نیمه ساختاریافته استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل محتوای کیفی با رویکرد قراردادی گرانهایم و لاندمن (۲۰۰۴) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: ابعاد سازمانی مؤثر بر احیای قلبی ریوی در سه طبقه اصلی و هشت زیرطبقه توسعه یافت. همگرایی و ناهمگرایی درک شده در اعضای تیم احیا با سه زیرطبقه، ابهام سازمانی در روند احیا با دو زیرطبقه و اهمیت سازمان حامیبرای احیای صحیح با سه زیرطبقه، طبقات اصلی استخراج شده در مطالعه ما بودند. نتیجهگیری: بر اساس دیدگاه احیاگران استنتاج میشود که مدیران سازمانها برای ارتقای فرایند احیا باید نگرشی همه جانبه و بر اساس ادراک احیاگران را سرلوحه کار خود قرار دهند. زمینه سازی در جهت ارتقای همگرایی بین اعضای تیم احیا، تدوین دستورالعمل شفاف برای موارد عدم شروع احیا، آموزش بالینی و یا مبتنی بر شبیه سازها، مهندسی مجدد اتاق احیا در کنار رویکردهای انگیزشی برای اعضای تیم احیا میتواند در برنامهریزی بهبود فرایند احیا مد نظر مدیران سازمان قرار گیرد.
Babaei K, Abdi A, Ghesmati F, Nowzari A H, Goodarzi A. Explanation of the Organizational Dimensions Affecting the Resuscitation Process: A Qualitative Study. jccnursing 2024; 17 (2) :17-26 URL: http://jccnursing.com/article-1-781-fa.html