بررسی وضعیت انتقال درون بیمارستانی نوزادان در معرض خطر بستری در بخش های مراقبت ویژه نوزادان
|
لیلی بریم نژاد ، کوثر انصاری ، پروین تترپور ، حمید حقانی  |
|
|
چکیده: (3248 مشاهده) |
چکیده اهداف: نوزادی که در بیمارستان بستری میشود، ممکن است به دلایل مختلف، نیاز به انتقال داشته باشد که میتواند به صورت بین بیمارستانی یا درون بیمارستانی صورت پذیرد اما آنچه که در انتقال یک نوزاد می بایست مورد توجه قرار گیرد تثبیت وضعیت نوراد قبل از انتقال و حفظ ثبات درحین انتقال است. از این رو مطالعه حاضر با هدف " تعیین وضعیت انتقال درون بیمارستانی " طراحی و اجرا شد. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی مقطعی که در زمستان 1391 در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد در مجموع 52 انتقال درون بیمارستانی نوزادان با استفاده از چک لیست استاندارد تجهیزات حداقل انتقال، مشخصات تیم انتقال و پرسشنامه وضعیت نوزاد و چک لیست اجرای برنامه ی تثبیت نوزاد بررسی شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS19 و آمار توصیفی تحلیل شد. یافته ها: بیشتر انتقال ها یک نفره و توسط پرستاران کارشناس صورت گرفت، بیشتر این افراد در فاصله ی سنی 20 تا 29 سال (6/46%) و مونث (6/72%) بودند و سابقه کار در بخش مراقبتهای ویژه (71%) داشتند. بیشتر آنها دوره ی احیای نوزاد را نگذرانده بودند و یا بیش از شش ماه از آخرین دوره ای که گذرانده بودند، گذشته بود (2/61%). بیشتر انتقالها بدون پایش اکسیژن خون انجام شد (6/56%). در بیشتر انتقالها داروهای و تجهیزات کافی ضروری حین انتقال همراه نوزاد نبود (8/71%). نتیجه گیری: وضعیت انتقال درون بیمارستانی در نوزادان با استاندارد جهانی فاصله دارد. با توجه به این شرایط انتظار می رود مسئولین آموزش مداوم پرستاری درصدد برگزاری دوره های آموزشی و مهارتی انتقال نوزاد برآیند و در برنامه های آموزشی بخش حمایت عاطفی را پررنگتر نمایند. همچنین توجه به استفاده از انکوباتورهای مخصوص و به همراه داشتن داروها و تجهیزات مورد نیاز انتقال امری ضروری است. |
|
|
|
متن کامل [PDF 159 kb]
(1836 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1392/6/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|