مرکز تحقیقات تروما، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران ، amirvahedian63@gmail.com
چکیده: (1021 مشاهده)
«متن حاضر ترجمه مقاله با عنوان ARDS: Hidden Perils of an Overburdened Diagnosisاست که در مجله پرستاری مراقبت ویژه در تاریخ 17 دسامبر 2022 چاپ شده است. اجازه ترجمه مقاله از نویسنده مقاله پروفسور مارتین تابین گرفته شده است. مجله پرستاری مراقبت ویژه، مجله‌ای با دسترسی آزاد است. تصویر اصل مقاله در ادامه این متن ارائه شده است. با توجه به اهمیت موضوع در زمینه سندرم دیسترس تنفسی حاد از یک سو و متن ادبی و سنگین مقاله اصلی همکاران تصمیم به ترجمه مقاله گرفتند تا امکان استفاده از مطالب ارزشمند آن برای جمعیت گسترده‌تری مهیا شود.» برخی جملات برای تأکید از طرف مترجمین به ایتالیک تایپ شده است. تشخیص سندرم دیسترس تنفسی حاد بهانه‌ای برای انجام اقدامات بالینی پرمخاطره است. کارآزمایی‌های بالینی نشان دادند که حجم جاری 12 میلی‌لیتر/کیلوگرم مرگ و میر بیماران را افزایش می‌دهد لیکن حجم 6 میلی‌لیتر/کیلوگرم نسبت به 11 میلی‌لیتر/کیلوگرم یا هر حجم دیگری ارجحیتی ندارد. راهنما‌های حال حاضر 4 میلی‌لیتر/کیلوگرم را توصیه می‌کنند که باعث برانگیخته شدن ولع شدید هوا توسط بیمار می‌شود که خود منجر به تجویز داروهای آرام‌بخش، مواد مخدر و عوامل فلج‌کننده خطرناک (اما بی‌اثر) می‌شود. کاهش نامناسب و غیر فیزیولژیک حجم جاری باعث تحریک مضاعف تلاش تنفسی بیمار می‌شود. این امر باعث اتساع بیش از حد حجم آلوئول‌ها و آسیب ریه می‌شود. گردهم‌آیی‌های تخصصی پیاپی، انرژی قابل توجهی برای توسعه یک تعریف دقیق‌تر از سندرم دیسترس تنفسی حاد به منظور یکسان سازی انتخاب بیماران در کارآزمایی‌های بالینی اختصاص داده‌اند. هر یک از سه ستون تعریف رایج برلین بسیار ضعیف و منشأ سردرگمی و اقدامات غیرعلمی است. برای پزشکان حاضر بر بالین بیمار هیچ یک از تجدید نظرها کیفیت مراقبت از بیمار را نسبت به توصیف ابتدایی آشباگ و همکارانش در سال 1967 ارتقاء نداده است. به پزشکان حاضر در بالین بیماران توصیه می‌شود که سندرم دیسترس تنفسی حاد را بر اساس شناخت الگوی بیماری تشخیص دهند و تمرکز خود را بر حل و فصل خطرات پنهان متعددی که به ناچار پس از تشخیص بیماری ایجاد می‌شود، قرار دهند.
