گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشکاه علوم پزشکی قم، قم، ایران ، maryamabdoli37@gmail.com
چکیده: (3163 مشاهده)
ززمینه و هدف:یکی از دلایل مهم عملکرد نامطلوب پرستاران اورژانس در ارائه مراقبت به بیماران ترومایی فقدان آمادگی،دانش ومهارتهای مربوطه است. ارزیابی دورهای آمادگی پرستاران اورژانس ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین آمادگی پرستاران اورژانس در مراقبت از بیماران ترومایی بر اساس شاخص ATLS و عوامل مرتبط با آن انجام شد. مواد و روش ها:در این مطالعه توصیفی- مقطعی 230 پرستار شاغل در اورژانس سه بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم با روش نمونهگیری آسان و در دسترس در سال 1398 شرکت کردند. اطلاعات با استفاده از ابزارهای اطلاعات دموگرافیک و آمادگی پرستاران در مراقبت از بیمار ترومایی جمعآوری شد. ابزار آمادگی شامل حیطههای تریاژ، ارزیابی اولیه، ارزیابی ثانویه سر تا پا و مراقبت از بیماران ترومایی در شرایط خاص بود. طیف نمره کلی آمادگی و هریک از حیطههای آن 5-1 بود. تجزیه تحلیل دادهها با آمار توصیفی و آزمونهای تی مستقل، آنوا، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد. سطح معناداری آماری برای تمامی آزمون ها 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها:میانگین و انحراف معیار نمره آمادگی پرستاران 0/06±3/55 بود. حیطه "تریاژ" و "بررسی شکم"در ارزیابی ثانویه ضعیفترین( با میانگین 2/87) و "برهنه کردن بدن بیمار و ارزیابی کل بدن" (با میانگین 4/19) در ارزیابی اولیه و مراقبت از بیماران ترومایی با شرایط خاص قویترین حیطههای آمادگی پرستاران بود. نتایج نشان داد، آمادگی پرستاران با تحصیلات، منابع دریافت اطلاعات، گذراندن دورهای آموزشی، سن، سابقه کار کلی و اورژانس ارتباط معنیداری داشت (0/05>P). نتیجه گیری:آمادگی پرستاران اورژانس در مراقبت از بیماران ترومایی بیش از دو سوم نمره کل و خوب بود. مدیران خدمات پرستاری بایستی برنامههای آموزشی در جهت تقویت نقاظ ضعف پرستاران و در نهایت افزایش کیفیت مراقبت پرستاری و سطح ایمنی بیماران ترومایی طراحی و اجرا کنند.