|
بررسی تاثیر ملاقات برنامه ریزی شده بر شاخص های فیزیولوژیک بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی
|
رمضان رحمانی   ، رزا احمدیان ، الهه متحدیان تبریزی ، ابوالفضل رحیمی |
|
|
|
چکیده: (2921 مشاهده) |
| چکیده اهداف: بستری شدن در بخش مراقبت ویژه قلبی همواره با استرس برای بیمار همراه است. همان گونه که استرس در افراد سالم می تواندباعث افزایش تعداد ضربان قلب،برون ده قلبی و فشار خون فرد شو د در بیماران قلبی هم میتواند بر فاکتورهای فیزیولوژیک تاثیر گذاشته و میزان مرگ ومیر را در این بیماران افزایش دهد .با توجه به تاثیر پیوندهای عاطفی و افزایش ارتباط با بستگان بر کاهش استرس این بیماران این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ملاقات برنامهریزی شده بر شاخصهای فیزیولوژیک بیماران سندرم حاد کرونری انجام شد. روشها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی است که برروی 72 بیمار سندرم کرونری حاد بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی انجام گرفت. نمونهها به وسیله نمونهگیری دردسترس مبتنی بر هدف انتخاب وبه صورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد در دو بخش مراقبت ویژه قلبی مجزامورد مطالعه قرار گرفتند. برنامه ملاقات در گروه آزمون به صورت برنامهریزی شده و شامل سه نوبت ملاقات در روز در روز دوم و سوم بستری با حضور یک تا سه نفر از اعضای مورد درخواست بیمار و در گروه شاهد به صورت یک بار ملاقات در روز و با حضور تعداد ملاقاتی آزاد پیاده شد. فشار خون، ضربان قلب،تنفس و دیسریتمیهای قلبی بیماران هر دو ساعت درشبانه روز و همچنین قبل،حین و بعد از ملاقات ثبت شد. یافتهها: نتایج بیانگر کاهش معنی داری در شاخصهای فیزیولوژیک در روز سوم بستری نسبت به روز اول در گروه آزمون در مقابل گروه شاهد است. همچنین متغیرهای فوق به طور معنی داری در گروه آزمون حین ملاقات و بعد از ملاقات کمتر از گروه شاهد بود. (05/0> p ) نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر آن است که اثر حمایتی ملاقات برنامهریزی شده بر روی بیماران بیشتر ازملاقات محدود است و به همین سبب باعث کاهش شاخصهای فیزیولوژیک و متعاقب آن کمک به بهبود کیفیت درمان در بیماران سندرم کرونری حاد بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی می شود. |
|
| |
|
|
متن کامل [PDF 229 kb]
(1494 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1392/1/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
