تاثیر ساکشن لوله تراشه به دو روش باز و بسته بر الگوی ضربان قلب و میزان اکسیژن خون شریانی بیماران بخش مراقبت ویژه
|
مرجان سید مظهری ، iمیرحسین پیشگویی ، آرمین زارعیان ، هنگامه حبیبی |
|
|
چکیده: (2939 مشاهده) |
اهداف: تعداد زیادی از بیماران نیاز به مراقبت ویژه دارند و گذاشتن لوله تراشه و استفاده از تهویه مکانیکی امری ضروری است. این نوع راه هوایی منجر به تحریک مخاط و تولید موکوس میشود. انجام ساکشن با عوارضی نظیر هیپوکسی شدید و اختلالات مهم قلبی- عروقی همراه است؛ انتخاب کمخطرترین راه ساکشن لوله تراشه میتواند از ایجاد عوارض شدید بکاهد. هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر دو روش ساکشن باز و بسته بر الگوی ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی بود. روشها: در این پژوهش کارآزمایی بالینی متقاطع که طی سالهای 87-1386 در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستانهای ارتش انجام شد، 60 بیمار متصل به ونتیلاتور انتخاب و مطالعه شدند. روشهای ساکشن باز و بسته روی نمونهها به اجرا درآمد و الگوی ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی بیماران قبل و در چندین نوبت پس از هر نوع ساکشن بررسی و مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای ANOVA و تی زوجی و نرمافزار SPSS 17 استفاده شد. یافتهها: تغییر تعداد ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در زمانهای مختلف، با روشهای مختلف ساکشن معنیدار بود (0001/0>p). این تفاوتها در زمانهای مختلف پس از ساکشن به روش باز مشهودتر از روش بسته بود؛ اما تغییری به لحاظ ریتم قلبی در دو روش ساکشن باز و بسته وجود نداشت (05/0<;p). نتیجهگیری: ساکشن به روش باز و بسته بر تعداد ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی موثر است و گمان میرود که ساکشن به روش بسته تغییرات کمتری در وضعیت همودینامیک بیمار ایجاد نماید. |
|
|
|
متن کامل [PDF 257 kb]
(1878 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1388/11/26
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|