هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی سدیم و پتاسیم زمان پذیرش با برایند های بالینی در بیماران ضربه به سرانجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که در سال 98 در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید رجایی قزوین انجام شد. 70 بیمار ضربه به سر تحت تهویه مکانیکی که معیار های ورود به مطالعه را داشتند، به روش در دسترس انتخاب شدند.  بیماران بر اساس سطح سدیم  روز پذیرش  به دو گروه هیپوناترمی(سدیم<135) و نورموناترمی(سدیم≥135) و سطح پتاسیم روز پذیرش در دو گروه هیپوکالمی (5/3>پتاسیم) و نورموکالمی (5/3 ≤پتاسیم) قرار گرفتند. بیماران گروه هیپو ناترمی با گروه نورموناترمی و بیماران گروه هیپو کالمی با نورمو کالمی از نظر برایند های بالینی مقایسه شدند.
یافته ها: دو گروه سدیم در میزان جداسازی موفق، معنا داری داشتند(p<0/05) و در نتایج خروج لوله تراشه و طول مدت بستری در بیمارستان و طول مدت تهویه مکانیکی و میزان مرگ اختلاف اختلاف معنا دار نبود (p>0/05) . اختلاف آماری دو گروه پتاسیم در جداسازی  موفق و میزان مرگ معنا دار بود (p>0/05) ودر خروج لوله تراشه، طول مدت تهویه مکانیکی، طول مدت بستری در بیمارستان، اختلاف معنا دار نبود(p>0/05).
نتیجه گیری: سطح سرمی پتاسیم و سدیم بر برایند های بالینی بیماران ضربه به سر تاثیر دارد.