:: دوره 2، شماره 1 - ( 4-1388 ) ::
جلد 2 شماره 1 صفحات 30-27 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه اخطارهای گفتاری و زنگی در بخش مراقبت ویژه
سهیلا مژده ، علیرضا صدری ، محمد مهدی نبی
چکیده:   (2813 مشاهده)
اهداف. ونتیلاتور­ها به­شکلی طراحی می­شوند که اگر بیمار با مشکلی مواجه شد اخطار دهند. اخطار­ها معمولا تکرارشونده، گوش­خراش، مهیج و گیج­کننده هستند. هدف این مطالعه بهبود وضعیت سیستم­های اخطار در بخش مراقبت ویژه با مقایسه اخطارهای گفتاری و زنگی از دیدگاه پرستاران و پزشکان بود. روش­ها. سیستم اخطار گفتاری مورد مطالعه به زبان فارسی طراحی و روی دستگاه ونتیلاتور "بِنِت 7200" نصب شد و در بخش ICU مرکزی مورد استفاده قرار گرفت. در شرایط منجر به تولید اخطار، دستگاه اخطار زنگی ایجاد می­نمود و در کنار هر چراغ قرمز روشن پیغامی نوشته می­شد. در سیستم اخطار گفتاری ، با استفاده از ریزپردازنده تعبیه و برنامه­نویسی­شده، اخطارهای تشخیص­داده­شده به­صورت گفتاری با رعایت اولویت شنیده می­شد. 50 پرسش­نامه در اختیار پرسنل، پزشک مقیم ICU و دستیارهای بیهوشی قرار گرفت و 40 پرسش­نامه مورد آنالیز قرار گرفت. یافته­ها. 22 نفر (5/54%) از پرستاران و پزشکان با این نظر که مرگ­ومیر در دستگاه ونتیلاتور دارای اخطار گفتاری بیشتر است "مخالف" یا "کاملا مخالف" بودند. مدت زمان پاسخ به اخطار زنگی از مدت زمان پاسخ به اخطار گفتاری طولانی­تر ارزیابی شد. نتیجه­گیری. به نظر پرسنل بخش مراقبت ویژه، ونتیلاتور دارای اخطار گفتاری موجب آگاهی سریع از مشکل بیمار می­شود. از سوی دیگر، وقتی پرسنل از اختلال به­وجودآمده زودتر مطلع شوند و نوع مشکل را نیز بدانند سریع­تر به حل مشکل بیمار می­پردازند.
واژه‌های کلیدی: ونتیلاتور، اخطار گفتاری، ICU
متن کامل [PDF 132 kb]   (533 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1388/4/24


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 2، شماره 1 - ( 4-1388 ) برگشت به فهرست نسخه ها