گروه پرستاری اورژانس و مراقبت‌های ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران ، A_abdi61@yahoo.com
چکیده: (809 مشاهده)
زمینه و هدف:خانواده از مهمترین نهادهای اجتماعی است و بر اساس اصول مراقبت تسکینی، خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه مددجو محسوب می‌شوند. توجه به نیازهای ایشان یک امر ضروری و در راستای مراقبت‌های پرستاری کل‌نگر است. لذا این مطالعه با هدف تعیین نیازهای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه به انجام رسید. روش‌‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است. جامعه هدف تمام اعضای خانواده بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در نیمه اول سال ۱۴۰۱ بود که به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی سهمیه‌ای وارد مطالعه شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از فرم مشخصات جمعیت‌شناختی شرکت‌کنندگان و بالینی بیماران و پرسشنامه CCFNI استفاده شد. سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سن شرکت‌کنندگان در مطالعه ۴۲/۴ سال (حداقل سن ۱۹ و حداکثر ۷۸ سال) بود. ۵۲/۷ درصد اعضای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه مرد و ۴۷/۳ درصد زن بودند. ۳۱/۹ درصد تحصیلات دانشگاهی، ۳۴/۸ درصد تحصیلات دیپلم و ۳۳/۳ درصد تحصیلات زیردیپلم داشتند. ۷۴/۹ درصد از افراد متأهل و ۶۶/۲ درصد دارای فرزند بودند. میزان نیاز مراقبتی شرکت‌کنندگان مورد پژوهش، در محدوده بالا با نمره کل ۱۷/۲± ۱۴۳/۳ (۳/۱۸ از بازه بین ۱ تا ۴) بود. مهمترین زیرمقیاس‌های نیازهای مراقبتی اعضای خانواده بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه به ترتیب نیاز اطمینان، نیاز راحتی، نیاز اطلاعات، نیاز مجاورت و نیاز حمایت بود. نتیجه‌گیری: نیازهای مراقبتی خانواده این بیماران در حد بالا بوده و میزان نیاز به حمایت کمترین و میزان نیاز به اطمینان بالاترین بودند. با توجه به این که سنجش و تأمین نیازهای اعضای خانواده در راستای پرستاری جامع‌نگر است لذا احساس نیاز مراقبتی بالای این افراد حاکی از اهمیت بیشتر پرستاران در این مورد است مخصوصاً چون بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه شرایط خاص و حادتری دارند پرستاران ضمن اجرای مراقبت‌های پرستاری دقیق برای بیماران، در تأمین نیازهای مراقبتی خانواده‌هایشان نیز باید تلاش کنند.
