گروه پرستاری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی مرند، ایران ، soraya.soheili@yahoo.com
چکیده: (948 مشاهده)
زمینه و هدف:نارسایی مزمن کلیه و انجام همودیالیز باعث تغییرات عمده در کیفیت زندگی بیماران می‌شود، لذا این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی و متغیرهای تأثیرگذار بر پیش‌بینی آن در بیماران تحت همودیالیز در بیمارستان حجت کوهکمری سال1400 انجام گرفته است. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بوده است که بر روی 104 بیمار همودیالیزی بالای 18 سال تحت همودیالیز در بیمارستان حجت کوهکمری در شهر مرند در سال 1400 انجام شد. بیماران به شیوه‌ی نمونه‌گیری تمام سرشماری انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران کلیوی است. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که نمره کلی کیفیت زندگی بیماران دیالیزی1/23±7/52 بود که نشان‌دهنده سطح متوسط کیفیت زندگی این بیماران است. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که با افزایش سن، کیفیت زندگی نمونه‌های مورد پژوهش کاهش یافته است (r=-31)،(p=0.004). همچنین آنالیزواریانس یک طرفه بین کیفیت زندگی و درآمد افراد (p=0.02) و سطح تحصیلات (p=0.001) و طول مدت دیالیز (p=0.048) ارتباط معناداری را نشان داد. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که بعد اختصاصی بیماری کلیه با ضریب تعیین (R²=0.79) قادر است به عنوان مهم‌ترین متغیر، تغییرات سطح کیفیت زندگی را به طور معناداری پیش‌بینی کند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر،کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی در سطح متوسط است و مهم‌ترین عامل در تغییرات سطح زندگی بیماران همودیالیزی مربوط به بعد اختصاصی بیماری کلیه است. همچنین با افزایش سطح درآمد و سطح تحصیلات کیفیت زندگی افزایش یافته است ولی با افزایش طول مدت دیالیز سطح کیفیت زتدگی افراد کاهش یافته است.
