|
تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس
|
حسین محمودی   ، عباس عبادی ، سید حسین سلیمی ، سهیل نجفی مهری ، جمیله مختاری نوری ، فریدون شکرالهی |
|
|
|
چکیده: (4118 مشاهده) |
| اهداف: تعامل پرستار- بیمار در سیستمهای بهداشتی- درمانی، بهویژه در بخش‌های فوریتی حایز اهمیت است. این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی ارتباط پرستار- بیمار در کاهش حالات هیجانی (اضطراب، استرس، و افسردگی) بیماران بخش اورژانس انجام شد. روشها: این پژوهش نیمهتجربی در بخش اورژانس یکی از بیمارستانهای شهر تهران از خرداد تا آذر سال 1387 انجام شد. جامعه پژوهش کلیه بیماران مراجعهکننده به بخش اورژانس بودند که حداقل 3 ساعت بستری شدند. دو گروه آزمون و شاهد (هر کدام 150 بیمار) بهروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. گروه آزمون تحت مراقبت پرستاران آموزشدیده در زمینه نحوه ارتباط با بیمار قرار گرفتند. پرستاران گروه شاهد چنین آموزشی ندیده بودند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای اطلاعات جمعیتشناختی و مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس 21سئوالی استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 13 و آزمونهای مجذور کای، من- ویتنی و تیمستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: 7/20% بیماران گروه شاهد دارای افسردگی شدید، 6/24% دارای اضطراب شدید و 3/41% دارای استرس شدید بودند. در گروه آزمون، 1/22% بیماران دارای افسردگی شدید، 3/20% دارای اضطراب شدید و 6/35% دارای استرس شدید بودند. اختلاف مقادیر در هیچیک از موارد بین دو گروه معنیدار نبود (05/0>p). نتیجهگیری: بهطور کلی، میزان استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران اورژانس زیاد است. اجرای پروتکل "برقراری ارتباط موثر با بیمار" توسط پرستاران باعث کاهش معنیدار میزان افسردگی، استرس و اضطراب بیماران نمیشود. |
|
| |
|
|
متن کامل [PDF 301 kb]
(2442 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1389/1/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
