@ARTICLE{, author = {mahmoudi h, حسین and ebadi a, عباس and salimi s h, seyed hossein and najafi mehri s, سهیل and mokhtari noori j, جمیله and shokrollahi f, فریدون and }, title = {Effect of nurse communication with patients on axiety, depression and stress level of emergency ward patients}, volume = {3}, number = {1}, abstract ={اهداف: تعامل پرستار- بیمار در سیستم­های بهداشتی- درمانی، به­ویژه در بخش‌های فوریتی حایز اهمیت است. این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی ارتباط پرستار- بیمار در کاهش حالات هیجانی (اضطراب، استرس، و افسردگی) ­بیماران بخش اورژانس انجام شد. روش­ها: ­ این پژوهش نیمه­تجربی ­در بخش اورژانس یکی از بیمارستان­های شهر تهران از خرداد تا آذر سال 1387 انجام شد. جامعه پژوهش کلیه بیماران مراجعه­کننده به بخش اورژانس بودند که حداقل 3 ساعت بستری شدند. دو گروه آزمون و شاهد (هر کدام 150 بیمار) به­روش نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند. گروه آزمون تحت مراقبت پرستاران آموزش­دیده در زمینه نحوه ارتباط با بیمار قرار گرفتند. پرستاران گروه شاهد چنین آموزشی ندیده بودند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه­های اطلاعات جمعیت­شناختی و مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس 21سئوالی استفاده شد. داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS 13 و آزمون­های مجذور کای، من- ویتنی و تی­مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: 7/20% بیماران گروه شاهد دارای افسردگی ­شدید، 6/24% دارای اضطراب شدید ­و 3/41% دارای استرس شدید بودند. در گروه آزمون، 1/22% بیماران دارای افسردگی شدید، 3/20% دارای اضطراب شدید و 6/35% دارای استرس شدید بودند. اختلاف مقادیر در هیچ­یک از موارد بین دو گروه معنی­دار نبود (05/0>p). نتیجه­گیری: به­طور کلی، میزان استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران اورژانس زیاد است. اجرای پروتکل "برقراری ارتباط موثر با بیمار" توسط پرستاران باعث کاهش معنی­دار میزان افسردگی، استرس و اضطراب بیماران نمی­شود. }, URL = {http://jccnursing.com/article-1-141-fa.html}, eprint = {http://jccnursing.com/article-1-141-fa.pdf}, journal = {Critical Care Nursing}, doi = {}, year = {2010} }