گروه پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران ، Hamidrezamehryar2010@gmail.com
چکیده: (1660 مشاهده)
زمینه و هدف:مدیریت زخم بیماران ترومایی از اقدامات مهم و شایع در بخش اورژانس است. به دنبال تروما، تغییرات همودینامیک و متابولیکی در بدن ایجاد می‌شود که گاهی بسیار پیچیده بوده و حتی باوجود مراقبت زیاد، عوارض و مرگومیر زیادی را به دنبال دارند. مطالعه حاضر باهدف بررسی عوامل خطرزای زخم‌های مدیریت شده در بیماران ترومایی مراجعه‌کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی ارومیه انجام شده است. روش‌ها:این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی در بازه زمانی از اول مهر 1398 تا 29 اسفند 1398 بر روی تمام بیماران ترومایی مراجعه‌کننده با زخم به اورژانس بیمارستان امام خمینی ارومیه به صورت سرشماری انجام شد. داده‌ها با استفاده از چک لیستی که شامل مشخصات جمعیت شناختی، بیماری‌های زمینه‌ای، مشخصات زخم و نحوه مدیریت زخم بیماران از نظر بروز عوارض و بهبودی در ماه ششم با توجه به معیار اسکار ونکوور جمع‌آوری شد. یافته‌ها: از 350 بیمار مورد مطالعه، 264 (4/75 درصد) مرد بودند و میانگین سنی بیماران 1/11±3/37 سال بود. شایع‌ترین عارضه عفونت (9 درصد) و التهاب اطراف زخم (5 درصد) بود. مصرف سیگار (P<0.05)، دیابت (P=0.03) و آلوده بودن زخم (P=0.03) با بروز عفونت ارتباط داشت. پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی (P=0.02) و تمیز نگه‌داشتن زخم نیز با کاهش بروز عارضه عفونت مرتبط بود (P=0.01). میانگین درجه زخم در بدو مراجعه بیماران 3/2±4/6 و پس از 6 ماه6/1±1/3 بود؛ ارزیابی آماری نشان داد که کاهش معناداری در درجه زخم‌ها پس از شش ماه روی داده است (P=0.001). نتیجه‌گیری:دیابت و سیگار کشیدن ریسک فاکتورهای مشترک بروز عارضه عفونت و کاهش بهبودی زخم هستند.
