ضرورت حفظ کرامت انسانی بیماران در بخش مراقبت ویژه : نامه به سردبیر
|
اکرم پرنده* |
مرکز تحقیقات طب، قرآن و حدیث، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا... (عج،) تهران، ایران ، akram.parandeh@yahoo.com |
|
چکیده: (4570 مشاهده) |
مقولهی کرامت انسانی در طول تاریخ حیات بشر، همواره در کانون توجه اندیشمندان و فلاسفهی علوم مختلف بوده است. این مهم، در کلیهی ادیان مورد تأکید قرار گرفته و در حقیقت کوشش کلیهی پیشوایان دینی برای دفاع و حفاظت از کرامت ذاتی انسان بوده است. حفظ شأن و کرامت انسان از اصول اولیه و اساسی حقوق بشر است. سازمان سلامت جهانی در اعلامیه 1994خود توجه به شأن و منزلت را عاملی مهم در ارتقاء سلامت بیماران قلمداد نموده و دارا بودن حق رضایت آگاهانه، دسترسی به خدمات بهداشتی، محرمانه ماندن اطلاعات و حفظ حریم و خلوت را از اهم حقوق بیماران میداند(1).
مفهوم کرامت انسانی در حرفهی پرستاری نیز همواره مورد توجه قرار گرفته است. به طوری که، جوهره و ماهیت اساسی مراقبت در پرستاری، حفاظت از کرامت انسانی بیمار بوده و احترام و صیانت از مقام و ارزش والای انسانی وی، محور اصلی حرفه پرستاری را تشکیل میدهد(2).
این مفهوم برای اولین بار در منشور اخلاقی پرستاران، توسط انجمن پرستاران آمریکا (2001 ) و در آیین اخلاق پرستاری جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۰ ) به عنوان یکی از مبانی ارزشی حرفهی پرستاری مورد تأکید قرار گرفته است. به طوری که " همهی انسانها از شأن و کرامت والای انسانی برخوردارند و لازم است در هر حالتی مورد احترام قرار گیرند. لذا شایسته است تمامی بیماران، بدون در نظر گرفتن وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، توسط کارکنان نظام سلامت مورد احترام و حمایت روحی- روانی قرار گیرند(3, 4). علیرغم توجهات اخیر به مفهوم کرامت، این واژه همچنان یک مفهوم مبهم، پیچیده و تفسیرپذیر است و هنوز تعریف جامع و اختصاصی که مورد اجماع صاحب نظران باشد برای آن ارائه نشده است. از طرف دیگر مفهوم کرامت و منزلت با سایر ارزشهای انسانی از جمله حریم، احترام و استقلال همپوشانی دارد(1). |
|
واژههای کلیدی: کرامت انسانی، مراقبت ویژه |
|
متن کامل [PDF 498 kb]
(1505 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/9/7 | پذیرش: 1398/9/15 | انتشار: 1398/11/29
|
|
|
|