نقش ویژگیهای فردی و الگوی قضاوت در نگرش به اتانازی
|
ناصر آقابابایی ، جواد حاتمی ، رضا رستمی |
|
|
چکیده: (2460 مشاهده) |
مقدمه: در حالی که اتانازی از بحثانگیزترین موضوعات در حوزهی مراقبتهای پایان حیات است، دربارهی همبستههای روانشناختی نگرش به آن، به ویژه در ایران اطلاعات چندانی در دست نیست. پژوهش حاضر، با هدف "سنجش میزان پذیرش اتانازی، و بررسی نقش متغیرهای شخصیتی و دینی در نگرش به اتانازی" انجام شد. روشها: این مطالعه که از نوع توصیفی ـ تحلیلی است روی 233 دانشجوی دانشگاه تهران انجام شد. ابزار مطالعه، پرسشنامههای زیر بودند: پذیرش اتانازی، مقیاس نگرش به اتانازی، مقیاس پنج عامل بزرگ شخصیت و مقیاس سبکهای دینداری. همچنین، شرکت-کنندگان سناریوی واگن را مطالعه کردند و به داوری دربارهی آن پرداختند. دادهها با نرمافزار SPSS و روشهای آمار توصیفی و استنباطی شامل فراوانی، آزمون تی، همبستگی و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد 9/63 درصد و 8/58 درصد شرکت کنندگان به ترتیب با اتانازی فعال و غیر فعال مخالف بودند. میزان مخالفت با اتانازی فعال، بیش از مخالفت با نوع غیر فعال بود (05/0p<;). جنسیت و سن شرکتکنندگان رابطهای با پذیرش اتانازی و نگرش به آن نداشت. از میان متغیرهای شخصیتی و دینی، تنها متغیرهای دینی با نگرش به اتانازی رابطه (منفی) داشتند و الگوی قضاوت مخالفان و موافقان اتانازی، تفاوت چندانی نداشت. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، بیشتر دانشجویان ایرانی با اتانازی مخالفند و مخالفت آنها با اتانازیِ فعال، بیش از نوع غیر فعال اتانازی است. نقش دینداری در مخالفت با اتانازی متأثر از عوامل شخصیتی نیست. یافتههای این پژوهش ضمن برجستهتر ساختن تفاوت اتانازی فعال و غیرفعال، حمایت ضعیفی از استدلال شیب لغزنده فراهم آورد. |
|
|
|
متن کامل [PDF 187 kb]
(2098 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1390/1/26
|
|
|
|