:: دوره 3، شماره 2 - ( 4-1389 ) ::
جلد 3 شماره 2 صفحات 12-11 برگشت به فهرست نسخه ها
میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان
حمید حجتی ، نورا طاهری ، گلبهار آخوندزاده ، بهروز حیدری ، سید حمید شریف نیا
چکیده:   (3968 مشاهده)
اهداف: اعتقادات مذهبی عامل مهمی در حمایت روحی بیماران است. برای احساس راحتی بیشتر و کسب توان دوباره به­منظور حرکت به سوی تطابق بیشتر با بیماری، باید به قدرت خدا تکیه نمود. اعمال مذهبی، دعا و نیایش نه­تنها بر حالات عاطفی بلکه بر کیفیات بدنی فرد تاثیر می­گذارد و گاهی در چند لحظه یا چند روز بیماری جسمی را بهبود می­بخشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان توسل به خدا در بیماران همودیالیزی صورت گرفت. روش­ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تک­گروهی و تک­مرحله­ای، 245 بیمار دیالیزی مراجعه­کننده به مرکز همودیالیز استان گلستان به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسش­نامه تناوب دعای مراویگلیا جمع­آوری شد. داده­ها با کمک نرم­افزار SPSS 16 و آمار توصیفی و آزمون فریدمن مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: میزان توسل به دعا 8/9 ± 9/173 بود. 4/98% نمونه­ها به میزان زیاد از دعا استفاده می­کردند. نمره تناوب دعا 6/6 ± 2/95، تجربه قبلی دعا 6/4 ± 9/46 و نگرش دعا 1/3 ± 8/31 بود. در بُعد تناوب دعا، 5/44% به­طور مداوم از خدا به خاطر نعمت­هایش تشکر می­نمودند و 42% نیز به­طور مداوم از خداوند یاری می­طلبیدند. در بُعد تجربه قبلی دعا، 88% در گذشته معتقد بودند که "خدا گاهی بیماران را شفا می­دهد". در بعد نگرش، 40% موافق بودند که خداوند مراقب آنهاست. بین ابعاد دعا ارتباط معنی­داری مشاهده شد (01/0>p). نتیجه­گیری: میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی در سطح بالایی قرار دارد.
واژه‌های کلیدی: کلیدواژه ها، توسل، دعا، بیماران همودیالیزی
متن کامل [PDF 261 kb]   (1722 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1389/4/24


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط  Creative Commons Attribution License قابل بازنشر است.
دوره 3، شماره 2 - ( 4-1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها