|
میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان
|
| حمید حجتی، نورا طاهری، گلبهار آخوندزاده، بهروز حیدری، سید حمید شریف نیا |
|
|
|
چکیده: (2062 مشاهده) |
| اهداف: اعتقادات مذهبی عامل مهمی در حمایت روحی بیماران است. برای احساس راحتی بیشتر و کسب توان دوباره بهمنظور حرکت به سوی تطابق بیشتر با بیماری، باید به قدرت خدا تکیه نمود. اعمال مذهبی، دعا و نیایش نهتنها بر حالات عاطفی بلکه بر کیفیات بدنی فرد تاثیر میگذارد و گاهی در چند لحظه یا چند روز بیماری جسمی را بهبود میبخشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان توسل به خدا در بیماران همودیالیزی صورت گرفت. روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تکگروهی و تکمرحلهای، 245 بیمار دیالیزی مراجعهکننده به مرکز همودیالیز استان گلستان به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه تناوب دعای مراویگلیا جمعآوری شد. دادهها با کمک نرمافزار SPSS 16 و آمار توصیفی و آزمون فریدمن مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میزان توسل به دعا 8/9 ± 9/173 بود. 4/98% نمونهها به میزان زیاد از دعا استفاده میکردند. نمره تناوب دعا 6/6 ± 2/95، تجربه قبلی دعا 6/4 ± 9/46 و نگرش دعا 1/3 ± 8/31 بود. در بُعد تناوب دعا، 5/44% بهطور مداوم از خدا به خاطر نعمتهایش تشکر مینمودند و 42% نیز بهطور مداوم از خداوند یاری میطلبیدند. در بُعد تجربه قبلی دعا، 88% در گذشته معتقد بودند که "خدا گاهی بیماران را شفا میدهد". در بعد نگرش، 40% موافق بودند که خداوند مراقب آنهاست. بین ابعاد دعا ارتباط معنیداری مشاهده شد (01/0>p). نتیجهگیری: میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی در سطح بالایی قرار دارد. |
|
| واژه‌های کلیدی: کلیدواژه ها، توسل، دعا، بیماران همودیالیزی |
|
|
متن کامل [PDF 261 kb]
(670 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/12/12 | انتشار: 1389/4/24
|
|
|
|
|
|
